Dit vierluik doet het verhaal van de jonge jaren van Pablo Picasso, tussen 1900 en 1912 in Montmartre. In het ateliercomplex Le Bateau-Lavoir (de wasschuit) op de top van de Parijse kunstenaarsheuvel houdt een bont allegaartje van bohemiens huis. Pablo ontmoet er Fernande Olivier, zijn eerste grote liefde. Honderden portretten schildert hij van haar. Maar hun liefdesleven loopt niet over rozen alleen. Miserie en geweld tekenen hun bestaan. Gelukkig brengt poëzie soelaas. Onder meer in de gedaante van hun onafscheidelijke vriend Max Jacob, een verscheurde poëet, even grillig als hilarisch.