Cornelius woont bij zijn ouders en werkt bij de slagerij van meneer Graham. Cornelius' vader praat vol trots over de Alamo. Als op een dag het Noordelijk Unie leger hun dorp aan doet, laat dat Cornelius niet onberoerd. Diezelfde dag moet hij een bestelling wegbrengen bij café The Pacific. 's Avonds lijkt Cornelius een beslissing te nemen. Zijn drammerige moeder stuurt hem met bloemen naar zijn baas om diens dochter ten huwelijk wil vragen. Cornelius loopt dan langs The Pacific en besluit zichzelf maar even moed in te drinken. Blutch, de eigenaar van de kroeg, drinkt gezellig mee. Als de kleine uurtje verstreken zijn komt een kleine groep Unie soldaten het café bezoeken. Cornelius en Blutch zijn er dronken genoeg voor, dat ze zich laten overhalen te tekenen voor het leger. De reeks "De Blauwbloezen" is een geslaagde mengeling van avontuur en humor. Cauvin gebruikt - zoals hij wel meer doet - historische anekdotes uit de Amerikaanse burgeroorlog om ons hilarische verhalen te vertellen over de perikelen in het leger, waar de hoogste officieren niet per se de slimste zijn... Willy Lambil heeft zich uitstekend gedocumenteerd en maakt van zijn pagina's heldere, intelligente kunstwerkjes. Het resultaat is amusement op hoog niveau, dat door een nog steeds groeiend publiek wordt gewaardeerd.