Arthur, agent 212, is geen superagent en al helemaal geen held. Het liefst zou hij zijn dagen in zijn fauteuil doorbrengen met zijn hond, Kiki, op voorwaarde dat zijn schoonmoeder niet in de buurt is. Alle missies van Agent 212 draaien uit op een catastrofe, tot groot jolijt van de lezers die dol zijn op de dwaasheden van de sullige agent.